دوست دارم
می خوام بگم که دوست دارم
ولی ............
ولی تو نفهمیدی
تویه اون گرما گرمایه دستام رو نفهمیدی
با عشقت عمریه سوختمو ساختم
قلبم رو واسیه ناز تو باختم
ازاول از اول تورو شناختم تورو شناختم
بارون زد اشکای گرم منو تو ندیدی
آفتاب شد گرمی دستامو نفهمیدی
تو فصل بی عشقی طعم لبهامو تو نچشیدی
کویر دل
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
دل که می گفتم محرمه با من
کاشکی می دیدی بی تو چه کرده
ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من
با تو به هر غم سنگ صبورم
بی تو شکسته تاج غرورم
با تو یه چشمه چشمهء روشن
بی تو یه جادم که سوت و کورم
ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من
چشمهء اشکم بی تو سرابه
خونهء عشقم بی تو خراب
شادیا بی تو مثل حبابه
سایهء آهه نقش بر آب
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
مرجان
مارتیک
با لبات قهرم با چشات قهرم
نگام نکن با نگات قهرم
عاشقت بودم نفهمیدی
هی بهت گفتم هی تو خندیدی
زخم زبونت به دلم نشست
سنگ عاشقا سرمو شکست
یادمه یه روز مست و مستونه
داد زدم بیا بیرون از خونه
سنگ آخر و تو به من بزن
خندیدی گفتی (...) برو دیوونه !
وقتی که عشقو دیدی تو نگام
وقتی که اسمت اومد رو لبام
داد زدم یه روز توی کوچه ها
اینو بدونین همسایه ها
من دیگه دارم می میرم براش
خندیدی گفتی عاشقم نباش !
سلام بچه ها من اصلا یادم نبود
سال نو مبارک
سال خوبی داشته باشید
قرار بود فقط بی قرار من باشی
وروزهای مبادا کنار من باشی
قرار بود که مهتاب من شوی نه فقط،
شبی ستاره ی دنباله دار من باشی
که هر ستاره ی دنباله دار رفتنی است
خیال می کردم ماندگار من باشی
سر قرار نبودی خمار برگشتم
قرار بود که چشم انتظار من باشی
تو دست های خودت را به دست های کسی...
بدون اینکه کمی شرمسار من باشی
چرا مرا به امان خدا رها کردی؟
به جای اینکه خداوندگار من باشی.
دیروز پس از مردن ادم برفی
شد آب تمام تن آدم برفی
امروز دوباره کودکی را دیدم
سرگرم به جان دادن آدم برفی
او دکمه ی چشم های زیبایش را
می دوخت به پیراهن آدم برفی
او شال ندارد ،نه!ولی دستش را
انداخته برگردن آدم برفی
خورشید طلوع کرد ، کودک برداشت
آهسته سر از دامن آدم برفی
هی برف به آفتاب می زد ، می گفت
برگرد !...برو!... دشمن آدم برفی
سلام
امروز میخوام بنویسم ولی....................
نمیدونم چرا دیگه دوست ندارم چیزی بنویسم
آخه فکر کنم یکی ناراحته که من این وبلاگ زدم
اینم مینویسم برای شما دوستان عزیزم.....................
شاید این وب تعتیل کردم
| دلم گرفته است...میخاهم بگریم اما اشک به میهمانی چشمانم نمی آید ,تنم خسته و روحم رنجور گشته و میخواهم از این همه ناراحتی بگریزم اما پا هایم مرا یاری نمیکنند . مانند پرنده ایی در قفس زندانی گشته ام . از این همه تکرار خسته شده ام , چقدر دلم میخواهد طعم واقعی زندگی را بچشم , چقدر دلم میخواهد مثل قدیم عاشق هم بودیم , چقدر دلم میخواهد مثل قدیم کلمه ی دوستت دارم را هر روز از زبانت بشنوم , ولی افسوس آن کلمه که مرا به زندگی امیدوار می کرد هال به فرا موشی سپرده شد و جایش را تحقیر گرفت . | |