آری چنین بود گسترش نقطه عشق و تب و تاب بهاریش .. من مبهوتم. مبهوت بزرگیش . جلالش . مبهوت سنگینی نگاهش و مجنون چشمان سیاهش و چون پیر خسته از روزگار که به سایه ای رسیده و در طراوتش غرق شده ام و رویای با او بودن را تجربه می کنم.
شیرین است انها که طعمش را چشیده اند خوب می دانند چه لذتی است نگاه در چشمان معصومانه ای که با نگاهش امید را به تو هدیه می دهد و صدایش ضربان قلبت را تند تر می کند و دلتنگی هایت سیل اشک هایی از جنس باران را ارزانی ات می دارد....
اگر گناه است بگویید که من خرسندم از گناه خویش و تاوان تمام معصیت دروغین ان را به جان می پذیرم که کفاره گناهانم چشمان زلال اوست.
هزارهزار ترانه مراست ..انگاه که روبه رویت نشسته ام .. چشمانم در چشمانت و دستانم در ارزوی دستانت .. و مست و بی اختیار چون خلان، به طرب در دل مشغولم و تو نمی دانی که چگونه و چه حالی دارم انگاه که در کنار من نشسته ای....
هستی ام به نفس های گرم توست و مستی ام از عطر تن تو
تا همیشه کنارم بمان و سرود محبتت را در گوشم بخوان
آن روز که تو در اغوشم نباشی ف خاک در اغوش من است
کاش میشد تو این روزها عشق رو به خاطر بیارم... کاش عاشقترین بودم این روزها..! کاش میخواستم.. به همون شدتی که میخوام..!
از من گذشت عاشقی، از ما گذشت عاشقی، به فال نیک می گیرم، خوب میدونم.. باور دارم..
من هرگز تو حسرت عاشقی نخواهم موند! که هنوز هم عاشقم، ولی....
سلام عالیه
سلام.زیبا بود. مرسی از اینکه به وبلاگ من سر زدی.موفق باشی.